Na bijna drie maanden thuis gewerkt te hebben was ik afgelopen week weer onderweg. Te gast in een verpleeghuis om een intervisiegroep te begeleiden. Artsen, psychologen, fysio- en ergotherapeuten als ook diëtistes gingen met elkaar in gesprek over de ervaringen in de afgelopen periode. Ook in dit verpleeghuis waarde het COVID-virus rond. Enkele mensen zijn overleden. Een flink aantal medewerkers besmet geweest. Indrukwekkende verhalen werden gedeeld.
Written by Wout Huizing
on vrijdag, 19 juni 2020.
“Ja, ik hoor je wel, maar zie je nog niet. Je moet de camera nog aanzetten.”
“Kunnen we allemaal ‘muten’? Anders wordt het een rommeltje.”
“Op mijn scherm zie ik rechts Klaas, dan Marijke, daarnaast Willem en dan Anja. En och, Jan is er ook. Welkom!” “O bij mij ziet dat er heel anders uit….”
Het zijn enkele citaten uit gesprekken die ik de afgelopen weken heb gevoerd terwijl ik meedeed aan allerlei vormen van ‘beeld-bellen.’
Written by Wout Huizing
on vrijdag, 01 mei 2020.
Vrijwel de hele dag ligt hij alleen op bed. Heel af en toe komt hij er even uit. Met alles moet hij geholpen worden: eten, wassen, aankleden. Zitten lukt niet. Een eindje lopen is al helemaal onmogelijk. Als je op bezoek komt, is een goed gesprek uitgesloten: hij kan niet praten. Wél kan hij aangeven dat hij je ziet en blij is dat je er bent. Van tijd tot tijd lijkt hij te lachen naar je. Opeens kan hij gaan huilen en dan moet je maar raden wat er aan de hand is en of je hem kunt helpen.
Written by Wout Huizing
on donderdag, 14 maart 2019.
1936. Ergens in een klein plaatsje in de Verenigde Staten van Amerika. Een vader en zoon bezoeken een schoenwinkel en gaan zitten op de eerste de beste lege stoelen vooraan in de zaak. Een jonge medewerker spreekt hen aan en mompelt beleefd: “Ik wil u graag helpen. Als u zo goed wilt zijn om op te staan en op die stoelen achteraan te gaan zitten.” De vader kijkt verbaasd en antwoordt: “Er mankeert niets aan deze stoelen. We zitten hier goed!” “Het spijt me, reageert de medewerker, maar u zult ergens anders moeten gaan zitten.” “Of wij kopen onze schoenen op deze plaatsen, of wij kopen helemaal geen schoenen,” zegt de vader en hij pakt zijn zoon bij zijn hand en loopt met hem de winkel weer uit.
Written by Wout Huizing
on dinsdag, 30 oktober 2018.