Toen ik aan deze blog begon, zat ik met gemengde gevoelens. Enerzijds voelde ik de urgentie van deze tijd, waarin we in een situatie terecht zijn gekomen waardoor we als kerk ons kunnen uitstrekken naar God en nieuwe mogelijkheden mogen ontdekken voor ons leven en onze gemeente. Maar anderzijds voelde ik ook de grote impact die de coronatijd heeft op mijn leven en op de levens om mij heen. Iets daarvan lazen we al in de bijdrage van Oeds, Daniël, Erik, David en Jan Martijn.

Deze maand hadden we met onze (missionaire) wijkkerk De Lunch een bijeenkomst rondom het thema ‘Mijn naam en ik’. Het was de eerste in een reeks over identiteit, waarmee we nadenken over wie we zijn en willen ontdekken hoe God naar ons kijkt.