Retraite: Ontmoeting met God, elkaar en de ander

Dit jaar ben ik begonnen met een studie aan het Baptisten Seminarium in Amsterdam. Bij dit seminarium krijg ik onderwijs in de tradities van het Baptisme. Op deze vrijdagochtend staat er iets anders op het programma. De studenten die vandaag aanwezig zijn volgen net als ik het vak spirituele liturgische vorming dat wordt gegeven door Wout Huizing en Hans Riphagen. Vandaag zijn we te gast in het Ignatiushuis in Amsterdam en zijn we op retraite.

Jezuïet

Vanuit het Ignatiushuis lopen we naar een ander gebouw. In een klein halletje ontmoeten we Nikolaas, een Jezuïet. Ik verwachtte een statige man in een habijt, maar zie vervolgens een normaal geklede, vriendelijke Vlaming. Nikolaas opent voor ons een deur en wijst ons de weg naar een andere ruimte. Tot mijn verbazing waren we via een zij-ingang binnengekomen in een hele grote kerk. In dit mooie grote statige gebouw beginnen we de retraite. Wij zijn de enige aanwezigen in deze kerk. De zang van het lied ‘Wacht op de Heer’ galmt door de ruimte waardoor het klinkt of we met veel meer mensen zijn. We bidden samen voor verschillende situaties en lezen een gedeelte uit de Bergrede en Psalm 86.

Biddend de Bijbel lezen

Nu we samen met God in de rust begonnen zijn, gaan we verder met het volgende onderdeel van de retraite. Lectio Divina: een manier om biddend de Bijbel te lezen. Voor dit onderdeel verplaatsen we van de kerk naar het Ignatiushuis en lopen we naar boven waar een kapelletje is. We doen onze schoenen uit en verspreiden ons over de ruimte. Ik vind de ruimte niet erg warm. Gelukkig zijn er naast knielbankjes ook witte Ikea-dekens aanwezig. Ik zie dat de andere studenten het ook niet warm hebben en zich comfortabel maken met deze dekentjes. Ik moet in stilte lachen om het gezicht. We zijn met ongeveer twaalf studenten en hebben allemaal een witte deken om ons heen geslagen. Ik vraag me af of de discipelen ook zo bij Jezus zaten, aan zijn voeten te luisteren, ook al was het koud of warm. In alle rust lezen we Psalm 86. We lezen, mediteren, bidden en rusten terwijl we deze Psalm lezen.

Creatief

Beneden liggen er krijtjes en een groot wit vel papier te wachten. We mogen iets creatiefs doen met de Bijbeltekst die we net lazen. Er worden mooie kunstwerken gemaakt, die iets laten zien van de reikwijdte van Gods Woord.

Nikolaas komt terug om ons voor te gaan in gebed aan de hand van de Ignatiaanse spiritualiteit. Hij laat ons verschillende reclamefilmpjes via YouTube zien. Terug in de kapel gaat Nikolaas ons voor in gebed. Ik luister aandachtig naar hem. Ik vind het bijzonder hoe hij de YouTube-filmpjes weet te verbinden aan het dagelijkse leven en het leven met God.

Altijd vreugde

De tijd vliegt voorbij en het is alweer tijd voor een broodje. We krijgen een lekkere lunch voorgeschoteld. Hierna vertelt Nikolaas ons meer over de spiritualiteit van Ignatius van Loyola, de stichter van de Jezuïeten-orde. Een interessant verhaal waarin duidelijk raakvlakken liggen met de Baptistische geloofsovertuiging. Hij legde onder andere uit dat vreugde een richtingaanwijzer is en droefheid een doodlopende weg. Of zoals Franciscus zegt: “In het hart van de christen is er altijd vreugde. Altijd! Vreugde…”

Wandelen

Na al deze informatie gaan we in tweetallen wandelen in Amsterdam. Er is meer dan genoeg om over door te praten. Voor we het weten zijn we terug in het Ignatiushuis waar we nieuwe groepjes vormen. Aan de hand van een voorwerp vertellen we allemaal een verhaal over onze geloofsweg. Ik heb een houten beeldje meegenomen van de goede Herder en vertel over waar Psalm 23 mijn leven en mijn geloof raakt. We sluiten uiteindelijk samen de dag af met zang en gebed.

Ik kijk terug op een bijzondere dag. Een dag waarop er veel gedeeld is met elkaar en met God. De blog is eigenlijk te kort om al mijn gedachten op papier te zetten. Wat mij diep raakt is de openheid van mijn medestudenten. Ook is het heel bijzonder dat wij als Baptisten leren van onze Roomse broeders.  Door kennis te delen met broeders en zusters van een andere geloofsstroming wordt ons leven verrijkt.

Annelies van der Ploeg is student aan het Baptisten Seminarium en betrokken bij de Ontmoeting in Wageningen